วันพุธที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2558

การสืบค้นหาความจริงถ้าขาดเครื่องมือช่วย งานก็ลุล่วงได้ลำบาก ตอนที่1

“'มะนครบาล เจ้านี้โอหังเกินยศแล้วรู้ตัวหรือเปล่า” ขุนพลขึ้น เสียงเคืองเพราะเพียงหัวหมู่นครบาลมาสำคัญผิดว่าด้วยเชิงและทั้งซาญ ณรงค์ ทรงเดชะก็ยืนขยับดาบ จึงตบสองมือฉาดฉาน “เราจักผิดถูกเจ้ารู้ ได้อย่างไรหรือ บอกทีรื เจ้ารู้ได้อย่างไร จึงมาล่วงเกินกันกระนี้ ซะ! หนอย หรือเจ้าหัวหมู่พระนครบาล ซักออกเถิดดาบเจ้าน่ะ  เครื่องดักฟังเสียง อย่าช้าขยับอยู่เลยจะสู้ข้าพระเจ้ามีหน้าที่กระนั้นหรือให้ร้อยเจ้าก็เข้ามาเถิด” ขุนคืกซี้หน้าและก็ซี้กรากทุกคน  ดักฟังราคาถูก “เออลอง กันดูให้ประจักษ์ตากันหน่อยเถิดว่า ใครดีใครชั่วให้ซักดาบออกมารุมกัน ซ้อนหัวมาล้อมขุนคืกเถิด”อา แล้วกันสิออกขุน” ซาฌณรงค์ก็ฃึ้นเสิยงอึง “เราเป็นเจ้า เงินมาตามทาส หาใช่เป็นพระนครบาลมิได้ จะเข้ากุมท่านก็มิสมควรอยู่ แต่ว่าหากท่านทำร้ายหรือล้พระนครบาลแล้วก็จำเป็นอยู่แก่เรา”เออ งั้นถอดดาบ” ช่างเหล็กพยักหน้าเห็นพาลของบุรุษมาแต่ ไหนแต่ไร มิอาจนับครั้งนับหนได้ถ้วนแล้วว่า เจตนาอาฆาตก็เคืองนัก หุ่น ดาบซึ่งแต่งแล้วเป็นรูปและทิ้งไว้เย็นก็คว้าขึ้นกวักมือท้า “มาเถิดทุกคน เรามันก็เป็นข้าแผ่นดินเดียวกัน แต่มาลบหน้าล่วงเกินกัน ก็วิวาทเสียเถิด”เหตุการณ์ที่กำลังจะคอขาดบาดตายก็พลันกลับตาลปัตร เมื่อลูกหมู่ นครบาลลากเอื้อยแตงออกมาจากห้อง หมื่นชาญณรงค์และหมื่นทรง เดซะอุทานผิดตัว ทั้งหมดที่ตอนแรกกระหยิ่มว่าเป็นฝ่ายโจทก์ ก็พลันจืด จ้อยลงถนัดตา หัวหมู่นคนบาลลังพล “กลับ  นุนฒีพฒัโต้ท่าเดี๋ยวก่อนอย่างเพิ่ง” ขุนพลทักขึ้นทั้งโบกมือห้าม “ก็ท่านว่าจักกุม ตัวเรานั้นอีกผู้หนี่งโดยสถานโทษจะว่าอย่างไรขุนท่านมิได้ผิดสิงใด” สเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้าซึงสามารถเขากล่าวอ้อมแอ้มหลบตา “ข้าพระเจ้าจะ ลากลับ เพราะเสร็จกิจแล้วหาได้เกี่ยวแก่ท่านนี้ไม่”อีะทำไมเล่าจะมิเกี่ยว เมื่อลักครู่สิท่านซักดาบกรากกรายเกรง เราหนีจักเข้ากุมตัว แล้วไยบัดนี้จักด่วนกลับเสียมิแจ้งโทษว่าเราผิดด้วย สถานไร”เมื่อหัวหมู่พระนครบาลซึ่งขณะนี้ได้ถอดใจเสียแล้ว เพราะมองเห็น ความพลาดพลั้งของตัวเองด้วยการสืบสวน และตกกระไดพลอยโจนไป กับหมื่นชาญณรงค์ ก็ทำท่าจะกลับท่าเดียว หากขุนดีกตั้งใจจะเกทับ เพิ่อ สร้างความเกรงในตักดี๋ศรีไว้เสียบ้าง ก็กรากเข้ายื้อยุดฉุดมิอเอาไว้ แล้ว กล่าวว่า“กระนั้นหัวหมู่นครบาลเจ้าก็ต้องผิดหนักหนานี่เราขุนดีกไชยซาญ ทหารสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัว ใช่สมควรที่เจ้าจักมาดูแคลนมาแกล้งใส่ ไคล้ว่าเปีนผู้ผิดผู้ร้ายลักทาสเขาถึงสองครั้งสองหน หนแรกที่บ้านเสมาแล้ว แลครั้งนี้กำเริบใจถึงถอดดาบมาแร่รุมกัน ดีร้ายจักต้องเห็นกัน”ชาญณรงค์ก็เถียงแทนว่าท่านท้าเราให้ถอดดาบล้มิใช่หรือ แล้ว อย่างไรมาเอาผิดเป็นโทษเล่า อนึ่งนครบาลนี้ก็มาตามราชการโดย หน้าที่”ก็ถูก แต่จะว่าถูกแท้หรือหมืนชาญ เพราะหมู่นีมาเสมือนพวกท่าน เอาหน้าที่ขึ้นแอบแฝง และเราก็ตำแหน่งขุนพลพระพุทธเจ้าอยู่หัวลมควรว่าผิดถูกต้องกราบบังคมทูล หรือกล่าวฟ้องเป็นเรื่องราว เสมาเอ่ยอ้างด้วย เห็นการควรแล้วชี้ปราดไปอีกนั่นข้าคนบ่าวไพร่ท่านบุกเข้าถึงในสำนักนี้ก็เป็นนครบาลด้วยหรือ บาเช่นทหารพลอย่างเจ้าบุญศรีนี้สมควรแก่คักดิ้ศรี เครื่องดักฟังภาษาอังกฤษ  หรือจักมาลบหลู่ ดักฟังในห้องประชุม  แม้เป็นยามคิกเราจักตัดหัวเจ้าเสียบให้สำนึกทั่วๆ กัน จะว่าอย่างไร”บุญศรี ญาติเฒ่าแต้ม  และหลงรักเจ้าเอื้อยแดงอยู่ แต่เฒ่าแต้มไม่ ชอบ ครั้นถูกชี้ว่าผิดด้วย และคิดเอาว่าตนนั้นเป็นทหารต่างกรมกับเสมา คนละสายบังคับบัญชาก็มีความกล้า ขึ้นเสียงเถียง


เครื่องดักฟัง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น